“… You can see just a peep of the passage in Looking-Glass House, if you leave the door of the drawing-room wide open: and it’s very like our passage as far as you can see, only you know it may be quite different on beyond. Oh, Kitty, how nice it would be if we could only get through into Looking-Glass House! I’m sure it’s got, oh! such beautiful things in it!…” (from the complete works of Lewis Carroll – A wonderland of stories, nonsense and wit.)

Looking Glass is een vitrine gallerij in het centrum van Brussel waar kunstenaars uitgenodigd worden tot het maken van een site-specific installatie. De specificiteit van het uitstalraam, van beeld naar straat, staat centraal. De ruimte achter het ‘looking glass’ kan door de toeschouwer niet betreden worden. Openheid, uitdaging en communicatie vormen het uitgangspunt voor de ingrepen. Artistiek beeld en klank gaan vanuit Looking Glass een dialoog aan met de eigenheid van de straat. De nadruk ligt hierbij op gebruik van de specifieke ruimte en locatie van Looking Glass, maar ook op een zekere procesmatigheid. Daar waar dagelijks veel mensen passeren wordt een beroep gedaan op de verbeelding en oplettendheid van de toeschouwer. Het opbouwen van een, al dan niet kortstondige, relatie met het publiek/de voorbijganger is essentieel.


Looking Glass window, 2001

In maart 2001 werd het project Closed Circuit#3 [the random poetry look] gepresenteerd; een samenwerking tussen Annemie Maes (concept & visuals), Eavesdropper (sound) en Paul Van den Akker (scripting & technics).

Scanning the contrast between private and public the Looking Glass will be transformed into a huge poetic closed circuit.

Een uitdagende dialoog tussen binnen en buiten, tussen kunstenaar en toeschouwer, tussen privé en publiek, wordt uitgespeeld op het vensteroppervlak van Looking Glass. Video en klank worden hier gebruikt om in real time vorm te geven aan de installatie. De intieme, random weergave van een welbepaald (gesproken en geschreven) verhaal wordt geconfronteerd met de voyeuristische blik van de toeschouwer. Deze laatste wordt op zijn beurt deel van het verhaal, doordat zijn onderzoekende blik venstervullend naar de buitenwereld wordt teruggezonden en zo wordt opgenomen in het straat-beeld. Eavesdropper versterkt deze bevreemdende ervaring met een realtime mix van soundsamples en gesproken woord.