OIKOS is a life-size greenhouse installation that functions as both a home and a laboratory. It invites visitors into a space of protection, experimentation, and symbiosis, where humans, plants, animals, and microorganisms coexist and co-create. Central to the installation is a wall of microbial skins ‘Sensorial Skins’ symbolizing material transformation and sustainable collaboration with other life forms. At the entrance stand two large woven tapestries ‘Microbial Ancestors’ depicting a topographic map of the artist’s rooftop garden, linking inside and outside, biology and matter, past and present. The installation reimagines the archetype of the house as a living, open system, emphasizing ecology, alchemical transformation, and speculative futures.

With the installation OIKOS, I invite visitors to step inside a life-size greenhouse that is simultaneously a laboratory. The outline of this structure immediately evokes the feeling of a home, protection and security. But OIKOS is more than that. It is an alternative world full of secret knowledge, a space where experimentation and symbiosis prevail. This greenhouse, where humans, plants, animals and microorganisms live and create together redefines the archetype of the house as a dynamic ecosystem in which different life forms complement each other.

This symbiosis becomes visible in the core of the installation: an imposing wall of microbially grown skins, the Sensorial Skins. These living materials are not only the result of a form of Alchimia Nova -the experimentation with new matter- but they are also a powerful metaphor for the transformation that occurs when we coexist with and learn from other life forms. This house is a laboratory where matter is in constant transition, where organic and artificial processes come together to form new, sustainable materials.

At the entrance to the greenhouse are two metal structures, each supporting a large tapestry. These weavings – Microbial Ancestors – depict a topographical map of the roof garden where the original greenhouse/annex lab stands. One is woven in shades of green, the other in shades of orange – they symbolize the biotic and abiotic elements of the roof garden: the process of growth and creation that takes place both inside and outside the greenhouse. As woven Sensorial Skins, they connect the past to the present, matter to biology, and the space of the house to the world around it.
In this installation, the house as a laboratory also means a constant looking outward: a search for new possibilities to invent forms of coexistence that do justice to the complexity of life on earth. The house as an open system, within which nature is not tamed, but is a full partner in the creation of new materials and new forms of life. Experimentation, biology, and symbiosis come together here to explore new future scenarios.

________
 

Met de installatie OIKOS nodig ik bezoekers uit om binnen te stappen in een levensgrote serre die tegelijkertijd een laboratorium is. De outline van deze structuur roept onmiddellijk het gevoel op van een huis, bescherming en geborgenheid. Maar OIKOS is meer dan dat. Het is een alternatieve wereld vol geheime kennis, een ruimte waar experiment en symbiose de boventoon voeren. Deze serre, waar mens, plant, dier en micro-organismen samenleven en creëren herdefiniëert het archetype van het huis als een dynamisch ecosysteem waarbinnen verschillende levensvormen elkaar aanvullen.

Deze symbiose wordt zichtbaar in de kern van de installatie: een imposante muur van microbieel gegroeide huiden, de Sensorial Skins. Deze levende materialen zijn niet alleen het resultaat van een vorm van Alchimia Nova– het experimenteren met nieuwe materie – maar ze zijn ook een krachtige metafoor voor de transformatie die ontstaat wanneer we samenleven met en leren van andere levensvormen. Dit huis is een laboratorium waarin materie continu in transitie is, waar organische en kunstmatige processen samenkomen om nieuwe, duurzame materialen te vormen.

Aan de ingang van de serre staan twee metalen constructies, die elk een groot wandtapijt dragen. Deze weefwerken – Microbial Ancestors – verbeelden een topografische kaart van de daktuin waar de oorspronkelijke serre/annex lab staat. Het ene is geweven in groentinten, het andere in oranjetinten – ze staan symbool voor de biotische en abiotische elementen van de daktuin: voor het proces van groei en creatie dat zowel binnen als buiten de serre plaatsvindt. Als gewoven Sensorial Skins verbinden ze het verleden met het heden, materie met biologie, en de ruimte van het huis met de wereld eromheen.
Het huis als laboratorium betekent hier ook een voortdurende blik naar buiten: een zoektocht naar nieuwe mogelijkheden om samenlevingsvormen te bedenken die recht doen aan de complexiteit van het leven op aarde. Het huis als een open systeem, waarbinnen de natuur niet getemd wordt, maar een volwaardige partner is in de creatie van nieuwe materialen en nieuwe vormen van leven. Experiment, biologie, en symbiose komen hier samen om nieuwe toekomstscenario’s te verkennen.