Agency is the capacity of an actor to act in a given environment. Variation Games are games where the set of rules is constantly adapted by the players.
De film Variation Games is gemaakt vanuit een ethologisch standpunt. Een tiental jaren observeerde ik de gedragingen van bijenkolonies ‘bottom-up’ door middel van op maat gemaakte toestellen uitgerust met infrarode camera’s, contactmicrofoons en verschillende soorten sensoren (zie o.a. de projecten de Transparent Beehive, de Soundbeehive en de Intelligent Guerilla Beehive). De opstellingen voor mijn observaties werden geïnspireerd door het werk van gedragswetenschappers als Jakob von Uexküll (Umwelt) en Karl von Frisch (Dancing Bees) en Konrad Lorenz (Zoöfysioloog, Nobelprijs winnaar). Tijdens dit artistiek onderzoek verzamelde ik een schat aan informatie en nu is het tijd om deze observaties op een artistieke manier te verwerken.
From left to right: ‘Guerrilla Beehive’ (sculpture&prototype), ‘L’Origine du Monde’ (installation with cyanobacteria), ‘Glossa’ (SEM micrograph, proboscis of the Apis mellifera, detail)
The video of 10′ shows an edit out of a year long cycle of observation movies on the behaviour of honey bees. The recordings are made with an infra-red camera, from the moment that a bee swarm was put into an empty beehive till their nest was build. It shows how the bees are scanning and discovering the new space, how they start organizing their nest and how they turn the locus into their own territory. It demonstrates/reveals decision making, networking, building, collaboration, collective intelligence.
Situering: waarom deze film gemaakt wordt.
De kortfilm ‘the Variation Games’ vormt het derde luik van de totaal-installatie ‘Bee Agency’, die in première zal gaan in de tentoonstelling ‘Beehave’, geproduceerd door de Fundació Miró in Barcelona in 2018. Sommige van de visuele elementen waaruit de video is opgebouwd worden in de 2 andere delen van de installatie hernomen.
Meer informatie over de installatie in Fundacio Miró: klik hier.
De monumentale afbeeldingen in het Miró museum (deel 1 van de installatie) zijn gemaakt met de Scanning Electron Microskoop (SEM). Het zijn enorme uitvergrotingen van bijen-onderdelen (antennes, poten, thorax, pollenzakje, ogen, …). Door deze schaalvergroting krijgt het publiek een totaal ander beeld van de Apis mellifera (deel 1 van de installatie).
In een van de tussenruimtes in het museum, en door een glaswand van de buitenwereld gescheiden staat de Transparent Beehive opgesteld, aangepast aan de locatie en bewoond door een levende bijenkolonie. Via de contactmicrofoons die zijn aangebracht in deze speciaal ontworpen bijen-habitat worden de geluiden van de bijenkolonie in actie doorgezonden naar een van de volgende publieke zalen, waar een weergave van de binnenkant van een bijenkast is opgesteld. Deze kamer is voor het publiek een multi-sensoriële totaalervaring waarbij ze zich in het binnenste van een bijennest bevinden en alle zintuigen (tast, reuk, gehoor, smaak, perceptie) aan bod komen (deel 2 van de installatie).
Met de korte video ‘The Variation Games’ wil ik het publiek aan het einde van de tentoonstelling op een originele manier confronteren met de extinctie van de Apis mellifera (honingbij) (deel 3 van de installatie).
De film: Variation Games
achtergrond
Deze film wordt gemaakt vanuit een ethologisch standpunt. Een tiental jaren observeerde ik de gedragingen van bijenkolonies ‘bottom-up’ door middel van op maat gemaakte toestellen uitgerust met infrarode camera’s, contactmicrofoons en verschillende soorten sensoren (zie o.a. de projecten de Transparent Beehive, de Soundbeehive en de Intelligent Guerilla Beehive). De opstellingen voor mijn observaties werden geïnspireerd door het werk van gedragswetenschappers als Jakob von Uexküll (Umwelt) en Karl von Frisch (Dancing Bees) en Konrad Lorenz (Zoöfysioloog, Nobelprijs winnaar).
Tijdens dit artistiek onderzoek verzamelde ik een schat aan informatie en nu is het tijd om deze observaties op een artistieke manier te verwerken.
abstract
In de film staat een speculatie over ‘mogelijke toekomsten’ centraal. Hiervoor wordt een creatieve brug gemaakt wordt tussen abstracte concepten (‘het verdwijnen van de bijen heeft een nefaste invloed op de mensheid’) en concrete observaties (gedragsanalyse van de bijen als sociale insecten: hun collectieve intelligentie, hun samenwerkingen en de relatie tot hun habitat). Deze concepten en observaties worden als ‘mogelijke dystopische toekomsten’ in beeld gebracht. De scenes worden samengesteld op basis van mijn audiovisueel observatiemateriaal. Er wordt een totaal andere wereld getoond dan de lieflijke ‘bloemetjes en de bijtjes’.
Via dystopische beelden wordt het publiek binnengezogen in een wereld waarin bijen ‘robot-agents’ zijn in een universum dat is opgebouwd uit pollen met dimensies van ‘battle stars’, waar fijn-stofdeeltjes als meteoren rond de planeten draaien, waar het visuele spectrum verschuift van rood over zwart naar ultraviolet en waar lichtfrequenties zijn aangepast aan de extreme gevoeligheid van bijenogen. Collective intelligence, decisionmaking, distributed society, idiosyncratic communication/waggle dance, foraging, … deze ‘reële’ observaties worden geplaatst in een dystopisch universum waarin de natuur vertegenwoordigd wordt door een universum van pollen-planeten en fijn stof meteoren: kaalgeslagen en met een nulpunt op gebied van biodiversiteit.
structuur van de film
Er wordt toegewerkt naar een film van ± 10 minuten. Er is een grote database met audio- en video materiaal om uit te putten. De meeste rushes zijn ‘veldopnames’ (met vaste camera) die van 2010 tot 2016 werden geregistreerd door 3 generaties van speciaal ontworpen toestellen tijdens lange en nauwkeurige observaties. Deze basisbeelden worden in de film verwerkt tot een dystopisch Science Fiction narratief om de precaire situatie van de honingbijen onder de aandacht te brengen.
Om dit resultaat te bereiken wordt er uiterste aandacht besteedt aan de beeldesthetiek door middel van een uitgewerkte montage en postproductie. De stijl die daarvoor gehanteerd wordt is geïnspireerd op de Duitse expressionistische films. Montage en de postproductie (after-effects, lichteffecten) zijn enorm belangrijk in deze korte video waarin de kracht van de beelden voor een shock-effect moet zorgen.
Grafische elementen en still images (SEM micrographs en Blender/3D environments) worden verwerkt in de montage en dragen bij aan het creëren van het dystopische universum . In de montage worden ze afgewisseld met nog te filmen materiaal. De nieuw te filmen beelden tonen vnl. 1 personnage (de beekeeper/laborant) in een bevreemdend laboratorium. (Het gezicht van) Dit personnage is nooit herkenbaar en wordt gefilmd volgens de stijlkenmerken van de expressionistische film (dramatische gebaren, low-key belichting, grote schaduwen, vogel-en kikkerperspectief). Het bizarre, wereldvreemde laboratorium is gesitueerd op een dak. We voelen de aanwezigheid van een stad op de achtergrond. Verschillende observatietoestellen staan in situ opgesteld en de beekeeper/laborant is in dit eigenaardig laboratorium aan het werk. Deze low-key beelden worden verwerkt met de donkere beelden van de bijen in hun SF universum.
narratieve lijn
Het gedrag en de acties van de bijen (van een enkeling die afwachtend de ruimte afscand, over een drukke maar georganiseerde samenwerking van de kolonie tot functioneel netwerk) is de rode draad doorheen de film. Deze activiteit wordt geconfronteerd met de ecologische gevaren waarmee de bijen dagelijks geconfronteerd worden: fijn stof, pesticides, gebrek aan biodiversiteit. Deze ‘gevaren’ worden abstract in beeld gebracht door het traag afscannen van 3-dimensionele microscopische beelden. De beelden zijn gemaakt met de scanning electron microscoop, en ze geven een haarfijne weergave van de kleinste details in stofdeeltjes, pollen graantjes, organisch plantenmateriaal, natuurlijke vijanden en bijenonderdelen die eruit zien als robotonderdelen en sensoren. In de helft van de film wordt het ‘laboratorium’ geïntroduceerd, met allerhande vreemde objecten. Deze beelden worden bewust ‘grafisch’ gehouden: sterke lichtcontrasten, grote lijnen, of extreme details. Introductie van de bio-intelligent beehive gemaakt uit bacteriën en organische microfibers.
Ik zal onderzoeken of dit ‘afscannen’ best werk met een cirkelvormige cache (refentie naar de observaties), of dat er met het klassieke 16:9 formaat gewerkt wordt. Er wordt ook nagegaan of het aangewezen is om de video in een cirkelvormige projectie te presenteren.
Elementen die in de montage verwerkt worden, uitgangspunten:
– Bees as electronic neurons
– Interconnected web of transistors, neural networks of the brain
– Bees as bio-intelligent agents
– Sentient, perceptive, see, feel, navigate, communicate, fabricate, dance, collect, build perform, reproduce
– bacteria as contributing agents
– machine intelligence and biological intelligence
– collective matrix
– bio-robotic bees
– collaborating with nature
– super organism = complex biochemical machine
– complex behaviour
– artificial intelligence, deep learning & self learning algorithms
elementen die in de narratieve lijn aan bod komen
– bees as robots, sensorial beings
– meteoren & battleship Galactica
– slow motion, lo-fi SF
– dustparticles become planets
– microscopy imagery
– bacteria and self-healing organisms
– soundrecordings in the hive, ideosyncratic language
– infrared video recordings of life in the hive
– machine vision of the bees
– a cabinet of experiments (laboratorium)
– utopie/dystopie
– sensordata visualisations ev.
medewerkers
Margarita Maximova: beeld, montage, postproductie beeld
http://www.margaritamaximova.be/info.html
Ofer Smilansky:3D environments
https://vimeo.com/ofersmilansky
Joeri Bultheel:soundtrack, postproductie klank
https://github.com/JoeriBultheel ; &apos https://soundcloud.com/enapos
referenties
Fibonacci pedigree sequence: The Fibonacci numbers are very well represented in honeybees. For example, the if you follow the family tree of honeybees, it follows the fibonacci sequence perfectly.
Gut bacteria boost bee immunity
Bacteria from bees possible alternative to antibiotics
Bacteria From Bees’ Bellies May Fight Persistent Pathogens
Bee Matrix
Insect eye inspires future vision
Computing with the collective intelligence of honey bees – A survey
Bee Vision: beyond the visible
Why a digital bee brain is piloting a drone: Bees and all other insects are miracles of engineering which we are nowhere near equalling.If we could even recreate a fraction of their abilities in a robot system then we would have made a tremendous advance.
Tiny robotic bees could change the world.